Basic HTML Version
ЯКЪ ВбИТЪ СТРАТИЛЪ ГРОШѢ, А ХУДОБНЫЙ
ДОСТАЛЪ ПАСХУ.
(Байка.)
Были двоме кумове въ селѣ. Оденъ былъ
достъ заможный, а другій дуже худобный. Одного
разу той худобный былъ ва» церкви. То было гъ
Великоднѣмъ великомъ постѣ. Коліс священика»
трималъ ироповѣдъ, щобы люде твердо постили и
побожнѣ ся тримали, бо лемъ ва» тої і часі» можетъ
еподѣвати ся приходу іцасливой пасхп н того
славного дня. Такъ дуже худобнын кумъ тос по-
розумѣлъ, же то Господь Богъ сама» принесе тіасху
кождому, котрый буде твердо постила» п побожнѣ
ся трималь. Вь той часъ худобньиї кумь хь сво-
пм’ь домѣ наказала* и тр т іалъ твердьгіг іjость. ІОжь
ту близко велиґден'ь, вона» не рыхтус
НИЧІ»,
бо вонъ
думав, іцо Бога» пасху принесе. Така» нестерне-
ливосьтйова» чекав тої і пасхп. Коли прійшола»
велиґдена», худобный кума» зобрала» ея, пбшолъ ра
но на Воскресение до церкви самь. Позерав, ва»
церкви повно пасока» п другого ігнніого; запаха»
«єдиній. Ва» едена» раза» кумъ южь ся розогналъ,